Laboratory Diagnostics and Quality of Blood Collection Translated title: Laboratorijska Dijagnostika i Kvalitet Uzimanja Uzoraka Krvi

Summary

Diagnostic blood samples collected by phlebotomy are the most common type of biological specimens drawn and sent to laboratory medicine facilities for being analyzed, thus supporting caring physicians in patient diagnosis, follow-up and/or therapeutic monitoring. Phlebotomy, a relatively invasive medical procedure, is indeed critical for the downstream procedures accomplished either in the analytical phase made in the laboratory or in the interpretive process done by the physicians. Diagnosis, management, treatment of patients and ultimately patient safety itself can be compromised by poor phlebotomy quality. We have read with interest a recent article where the authors addressed important aspects of venous blood collection for laboratory medicine analysis. The authors conducted a phlebotomy survey based on the Clinical and Laboratory Standard Institute (CLSI) H03-A6 document (presently replaced by the GP41-A6 document) in three government hospitals in Ethiopia to evaluate 120 professionals (101 non-laboratory professionals vs. 19 laboratory professionals) as regards the venous blood collection practice. The aim of this mini (non-systematic) review is to both take a cue from the above article and from current practices we had already observed in other laboratory settings, and discuss four questionable activities performed by health care professionals during venous blood collection. We refer to: i) diet restriction assessment; ii) puncture site cleansing; iii) timing of tourniquet removal and; iv) mixing specimen with additives.

Kratak sadržaj

Uzorci krvi za dijagnostiku uzeti pomoću flebotomije najčešći su od svih bioloških uzoraka koji se uzimaju i šalju u medicinske laboratorije na analizu, čime se pruža podrška nadležnim lekarima u postavljanju dijagnoze, praćenju i/ili terapijskom nadzoru bolesnika. Flebotomija, kao relativno invazivna medicinska procedura, zaista je presudna za postupke koji slede bilo u analitičkoj fazi u laboratoriji ili u procesu interpretacije koji obavljaju lekari. Loš kvalitet flebotomije može kompromitovati postavljanje dijagnoze, upravljanje pacijentom, njegovo lečenje i najzad bezbednost pacijenta. Sa zanimanjem smo nedavno pročitali članak u kom se autori bave važnim aspektima uzimanja uzoraka venske krvi za medicinske laboratorijske analize. Autori su sproveli anketu o flebotomiji zasnovanu na dokumentu H03-A6 (danas ga zamenjuje dokument GP41-A6) Instituta za kliničke i laboratorijske standarde (IKLS) u tri vladine bolnice u Etiopiji da bi ispitali 120 zaposlenih (101 nije bio laboratorijski radnik, dok 19 jesu bili laboratorijski radnici) o praksi uzimanja uzoraka venske krvi. Cilj ovog mini (nesistematičnog) pregleda je osvrt na sugestije iz pomenutog članka kao i na trenutne prakse koje smo već primetili u drugim laboratorijama, i uz to kratka diskusija o četiri problematične aktivnosti koje prilikom uzimanja uzoraka venske krvi obavljaju zdravstveni radnici. Ovo se odnosi na: i) procenu restrikcija u ishrani; ii) čišćenje mesta punkcije; iii) vreme uklanjanja poveske i iv) mešanje uzoraka sa aditivima.